زمان فى البيت الكبير كان محمد بيتنطط كتير
فرحة عنيا والعيله محمد ابو عيون جميله
فجأه وبدون مقدمات محمد يا ناس مات
اه يابنى اه مايكفينيش مليون اه
بيقولو انك مش راجع تانى اه هرجع لوحدتى تانى
بفتكر يوم ولاتك بفتكر فرحتى بيك
بفتكر يوم مادفنتك بفتكر حزنى عليك
اه
بفتكر يوم ولا دتك بفتكر انا اسعد انسان فى الوجود
بفتكر يوم مادفنتك بفتكر كان نفسى يحق ليك الخلود
كنت عايش مش واخد بالى بقيمتك يا بنى يا غالى
اه كنت بقدرك جوه قلبى مقدرك
بس مازادش حبى ليك الا وانت عنى بعيد
وحشتنى وحشتنى لو ينفع ترجع ليا ارجع وحشتنى
اه لو كنت اعرف الغيب كنت عشت ليك حبيب
ده مش جزع ولا تمرد على القدر
دى عيون دموعها نزله زى المطر
مش هنقول غير ما يرضى ربنا اللى ليه راجعين كلنا
بحتسبك يابنى عند ربى اللى بيه هيصبر قلبى
احساسى يا محمد بالالم اكتر من انه يتوصف فى جرة قلم
انا عارف انه ابتلاء مين يحس بيك يا علاء
انا عارف ياجماعه انها مش مظبوطه اوى وانا اصلا متعودش اكتب حاجه مش مظبوطه بس ده احساسى
ودى المعانى اللى انا حستيها لما سمعت الخبر
((اللهم اجعله فرطا لوالديه على الحوض يارب العالمين...آآآمين))
